Antik Çağ’da Troas olarak isimlendirilen bölgenin güney ucunda volkanik bir doruğun tepesi ve yamaçlarında, Yunanistan’ın Midilli Adası’nın karşısında kurulan kent, asırlar boyunca birçok medeniyete konut sahipliği yaptı. Assos Antik Kenti‘nde ABD’li arkeologların 1800’lü yıllarda birinci kere gerçekleştirdiği kazılara, uzun bir ortanın akabinde 1981’de yine başlandı. Bölgede Türk bilim insanlarınca 40 yıldır hafriyat yürütülüyor.

Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Kısmı Öğretim Üyesi ve Assos Antik Kenti Hafriyat Heyeti Lideri Prof. Dr. Nurettin Arslan,  Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Türk Tarih Kurumu’nun dayanağı, İÇDAŞ’ın ana sponsorluğunda hafriyata devam ettiklerini söyledi.

Hava şartlarının uygun olduğu periyotlarda bilhassa batı kapısının bulunduğu Doğu Roma (Bizans) devri yapılarında çalışmalarını sürdürdüklerini belirten Arslan, Gymnasium (sporcuların eğitim alanı) yapısındaki en üst katmanda yer alan Bizans periyodu yapı katmanlarında faaliyetlerine devam ettiklerini açıkladı. 

Prof. Dr. Nurettin Arslan “Havaların serinlemesiyle ören yerindeki düzenleme, tamirat ve onarım çalışmaları biçiminde faaliyetlerimize devam etmeyi planlıyoruz. Yer tuğlası üzerindeki ayak izleri, gymnasium dediğimiz aslında Helenistik periyottaki eğitim kurumunda ele geçti. Bu yapı Helenistik çağda bir eğitim kurumu olarak kullanılmasına karşın Bizans devrine gelindiği vakit bir kısmı kiliseye çevrilmiş, öteki kısımları ise insanların ömür alanı haline dönüştürülerek meskenler yaptıklarını görmekteyiz” dedi. 

Arslan, Assos’ta Amerikalıların 1800’lerde ağır bir çalışma yaptığını, bu süreçte bölgedeki kalıntıların büyük çoğunluğunun tahrip edildiğini belirlediklerini anlattı.

Antik kentte bir meskenin kalıntılarında, ekmek pişirmek için yapıldığını varsayım ettikleri bir ocağa rastladıklarını aktaran Arslan, “Ocağın yerinde kullanılan pişmiş toprak tuğlalar üzerinde bezemeler var. Ama bu bezemeler dışında da tahminen 1-1,5 yaşında, yeni yürümeye başlamış bir çocuğun 2 adım atarak bırakmış olduğu ayak izleri var. Bunun yanında köpek ya da bir kedinin izi var” diye konuştu.

Prof. Dr. Arslan, bu buluntuyu, tuğlalar üretilirken yeni yürümeye başlayan küçük çocuğun, hafif kurumuş tuğlaların üzerine basmış, sonra kucağa alınarak kaldırılmış olabilir diye yorumlandıklarını belirtti.

İzlerin bulunduğu yapının ilişkin olduğu periyotla ilgili bilgi veren Arslan, “Bu yapının tarihi 7’nci yüzyıl. Demek ki günümüzden 1300 yıl öncesine ilişkin bir tuğlanın üzerinde bir bebeğin ayak izlerini görmekteyiz. Şayet çocuk hepsinde yürüseydi, başka tuğlalarda iz ya da bozulmaya neden olacaktı. Zira birinci bastığı ayak izi çok derin” dedi.

Prof. Dr. Nurettin Arslan,  “Sonrasında ansızın kaldırılmışçasına izlerin daha yüzeysel olduğunu görmekteyiz ve devam etmemiş. Adımlarından da bunun şimdi yeni yürümeye başlayan çocuk olduğunu görüyoruz. Zira 2 ayak ortasındaki adımlar 5 santimetre. Çok küçük adımlarla yürüdüğünü görmekteyiz” diye konuştu. 

Arslan, bu bulgunun Assos hafriyatları için kıymetli bir bilgi olduğunu kelamlarına ekledi.