AÜ Su Eserleri Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Mehmet Gökoğlu, Akdeniz’in en büyük sıkıntılarından birinin plastik kirliliği olduğuna dikkati çekti, kirliliğin oluşum nedenleri ve tesirleri hakkında bilgi verdi. Plastik kirliliğinin çağın denizlerdeki en büyük sorunu olduğunu aktaran Prof. Dr. Gökoğlu, “Kirlenme bir bütündür. Hava kirlenirse yağışla karaya, karadan sulara, sulardan da denize gidiyor. Kirliliğin en son ulaştığı yer denizler. Karadaki kirlenme akarsular aracılığıyla denizlere gidiyor. Plastik kirliliği Akdeniz’in en büyük meselelerinden biri. Etrafındaki ülkelerden denize plastik kirliliği girişi var. Plastik kirliliğine poşet ya da pet olarak bakılmamalı. Karada güneşle vakitle eriyen plastikler yağışla denize ulaşıyor. Plastik kirliliğine deniz kaplumbağası, balinaların midesinde rastlanıyor” diye konuştu.

PLASTİK KİRLİLİĞİNİN SIHHATE ZİYANI

Denizlerdeki plastik kirliliğinin tüketilen balıklardan insan sıhhatini da olumsuz etkilediğine değinen Prof. Dr. Gökoğlu, şunları söyledi:

“Mikroplastik kirliliğini en küçük canlıdan itibaren balıklarda da görebiliyoruz. Mikroorganizmalar plastiği alıyor, onları balıklar yiyor. Balıklardan da üçüncü tüketici, yani insanlara aktarılıyor. Plastik kirliliğinin kanserojen unsur içerdiğini, çocuklarda gelişimi ve üremeyi etkilediğini, kısırlığa neden olduğunu yazan kaynaklar var. Bu açıdan bakıldığında pet, poşet, ambalajlı eserler, izmarit, pipet üzere çok sayıdaki tek kullanımlıklar, artık yasaklanmalı. Dünya artık buna gerçek gidiyor. Tek kullanım eserlerinden kaçınmak lazım. Plastik kirliliği, denizler için bu yüzyılın en büyük belası.”

KÜLTÜR BALIĞI HORMONLU MU?

Balığın besin bedeli açısından çok güçlü bir besin olduğuna dikkati çeken Prof. Dr. Gökoğlu, birtakım vakitler ‘Doğal yetişen balık mı, çiftlikte yetişen kültür balığı mı yemeliyiz’, ‘Çiftlik balıkları hormonlu mu’ üzere sorularla karşılaştıklarını anlattı. Her iki balığın da yenilmesi gerektiğini aktaran Prof. Dr. Gökoğlu, “Balık eti, besin bedeli çok yüksek bir besin. Beşerler her ikisinde de yetişen balığı tüketebilir. Hormon, balık çiftliklerinde, balık yemlerinde kullanılmaz. Balık çiftliklerinde yem olarak balık unu, balık yağı, soya fasulyesi, mısır unu kullanılır. Tahminen plastik birikiminin tabiattaki balıklardan balık unu aracılığıyla geldiği düşünebilir. Bana nazaran, çiftlikteki balıkların plastik birikimi doğal ortamdaki balıklardan daha azdır. Çiftlik balığı daha kısa mühlet denizde kaldığı için tabiattaki balıktan az plastik birikimi olur. Çiftlik balığı insanların verdiği besinlerle beslenir. Tabiattaki balıklar uzun müddet denizde kaldığı, tabiattan beslendiği için plastik birikimi onlarda daha fazladır. Plastik birikiminin tabiattaki balıklarda mı yoksa çiftlik balığında mı daha fazla olduğuna yönelik araştırma yapıp, sonuçları ortaya konulmalı” diye konuştu.

“ÇİFTLİK BALIĞININ TADI IZGARADA DAHA GÜZEL”

Çiftliklerde yetişen balığın tadının ‘saman’ üzere olduğuna yönelik eleştiriyi pahalandıran Prof. Dr. Gökoğlu, “Çiftlik balıkları kafes içerisinde olduğu için hareket alanları hudutlu. Doğal ortamdaki balıklar daima hareket halindedir. Çiftlik balığı aldığı besini et ve yağa dönüştürür. Çiftlik balıkları proteini yüksek yağlı balıklardır. Çiftlik balıkları genelde ızgarada, yağ kullanılmadan pişirilmeli. Yağlı olduğu için bana nazaran çiftlik balığının lezzeti daha fazla” dedi.

NTV